Drie dagen werken vanuit Londen. Zonder eigen kantoor. Op zoek naar de toekomst van de stad. Waarom? De groei van de steden is een drijvende kracht achter hoe en waar we werken. In drie dagen kun je dat in Londen dat fantastisch ervaren. Zet je nieuwsgierigheidsbril op en ga mee met het vizier ‘van groot naar klein’:

• Dag 1 de toekomst van de stad – metabolisme
• Dag 2 de werkplek van de toekomst – opkomst van de third space
• Dag 3 het werk van de toekomst – nieuwe werkplekken – micro jobs

Dag 1 de toekomst van de stad – van groot naar klein!

Southbank – O2 Arena – Canary Wharf – Victoria Docks – Waterloo – Oxford Street

Het wordt knetterdruk is de stad. Of is dat het al… Sinds 2008 wonen er wereldwijd meer mensen in de stad dan op het platteland. In 2020 is dat 60%. Voor Londen betekent dat je bijna niet meer kunt wonen in de buurt van je werk. Gewoonweg omdat je het niet kunt betalen. En dus zeker niet voor mensen die dagelijks zorgen dat de stad en haar gebouwen veilig, schoon en heel blijven. Afgelopen jaar ging het in het Oxford City Debate niet voor niets over de ‘toekomst van de stad en haar ongemakken’ (klik voor verslag). Hier in Londen zit je er midden in!

Lokale economie

Een van de meest dringende ongemakken is betaalbaar wonen en leven voor de key workers. Dit zijn de leraar, de politieagent maar vooral ook alle mensen die in kleine baantjes aan de onderkant van de arbeidsmarkt zitten. Interessant is om de ontwikkeling van woningen voor key workers. De nieuwe burgemeester Sadiq Kahn van Londen is een warm voorstander. Ze moeten een belangrijke motor zijn voor de lokale economie in wijken.

Veel nieuwe of herontwikkelde gebouwen krijgen dus ook een sociale opgave voor de wijk mee. Niet eenvoudig – de buurttuintjes bij het meest duurzame gebouw van Londen – the Crystal zijn helaas nog steeds niet omarmt door de wijk. En ook de verbinding met kennis in de gebouwen met jong talent in de wijk gaat niet vanzelf – vertelt Helen Santor – Director van Build Studios.

Alternatief vervoer en verblijf

Een tweede ongemak is dat de stad niet meer te bereiken is. Londen loopt vol. Waterloo Station is verbouwd, zodat er langere metrotreinen kunnen stoppen. Maar er is een einde aan de rek binnen de huidige infrastructuur. Creatieve vormen van vervoer komen op: zoals als een kabelbaan van Victoria Docks naar de O2 Arena.

 

Voor de auto lijkt geen plek – laat die zelfrijdende auto maar in de voorsteden staan en sluit aan bij de commuters op het openbaar vervoer. De ouderwetse fiets blijkt razend handig (retro-innovatie…), maar vraagt om aanpassing van de infrastructuur en verkeersregels.

Onze reistijd neemt dus toe en makkelijk werken onderweg met al die drukte is er ook niet bij. Slim timemanagement is de truc. Wanneer kan ik waar reizen. Of waar kan ik onderweg afspreken. Deze werkplekken tussen kantoor en thuis worden ook wel de ‘third place’ genoemd (zie dag 2). Steeds vaker zijn ze gekoppeld aan vervoersknooppunten in de publieke ruimte. Deze hotspots zijn een enorme groeimarkt voor nieuwe dienstverleningsconcepten (zie dag 3).

Kwetsbaarheid een zaak van mensen

We worden kwetsbaarder in de stad. Onze gezondheid (fijnstof en druktestress) maar ook de toevoer van voedsel en schoon water. Oxford Street is de meest vuile straat met 300 bussen per uur. Inmiddels loopt een pilot om bevoorradingsstromen naar deze straat te coördineren. Concurrenten (vooral retailers) moeten dus gaan samenwerken, dat wordt interessant.

Bij Catapult werken ze met startups voor aan de technische kant om met big data de stromen in de stad beter te plannen. Je kunt er op de stoel van de bestuurders gaan zitten en via een scenariogame de toekomst van London bepalen. In mijn keuzes voor een duurzame stad zou London in dit model met de helft krimpen. Mmm, of we daar iedereen voor op een lijn krijgen…

 

De leefbaarheid van de stad wordt ook bepaald door ‘groen’. Londen heeft met zijn parken prachtige groene longen die iedereen intensief gebruikt. Op Canary Wharf vind je de Sky Garden, een mooi voorbeeld van een verticaal park.

 

Kijk naar Innovation Districts

Juist in deze nieuwe randen van de stad, of in gebieden met een crisis (bv Kings Cross) is ruimte voor vernieuwing. En wel op de vierkante kilometer. Een interessante beweging om te volgen is de Innovation Districts. Daar waar het oude en het nieuwe ontmoeten, ontstaat ruimte voor vernieuwing.

Dus naast het adagium van ‘worldwide exponential growth’ is er veel ruimte voor hyperversnelling in deze Innovation Disctricts. En waar gaat het dan naartoe? De utopie is een stad van kleine verbonden ecosystemen waar wonen, werken en leven weer dicht bij elkaar zijn in een gezonde omgeving. Kijk maar eens naar deze visie van Siemens.

[embedyt] https://www.youtube.com/watch?v=zuPIyqUc9oA[/embedyt]

 

Werkelijkheid? Mmm… een mooi overzicht geeft de tentoonstelling in het Museum of London. Die leert vooral dat een goede crisis nodig is om de stad grondig te hervormen. De laatste crisis van Londen wat het tijdperk van Thatcher toen de stad moest omvormen van een door industrie gedreven stad naar een diensten stad. Londen transformeerde naar het financiële hart van Europa.

Wat wordt de volgende crisis? Brexit – Global Warming – War on Terror … weet u het?